Συζητηση Ευαγγελατου-Τραπεζιτη. Το ερώτημα αν μας ψεκάζουν έχει ένα οικονομικό ισοδύναμο: αν θα πάμε στη δραχμή

Δεν υπαρχει ποιο καλπικο διλλημα απο το ευρω η' δραχμη. Και να ζητησουμε να βγουμε,δεν βγαινουμε.

Το ερώτημα αν μας ψεκάζουν έχει ένα οικονομικό ισοδύναμο: αν θα πάμε στη δραχμή

Το είπε σε ιδιωτική συζήτηση η πιο σεβαστή μορφή του τραπεζικού μας συστήματος. Ο Τσίπρας δεν με φοβίζει, αλλά τρέμω τα σενάρια.

Κι όπως συνήθως δίκιο έχει. Στην ακυβερνησία κυβερνά η φήμη.

Το γεγονός πλέον προκαλείται από τη συζήτηση για το ενδεχόμενο πραγματοποίησής του.

Ότι φοβάσαι θα το πάθεις λέει κι η παλιά παροιμία.

Στον ψηφιακό κόσμο, όπου η είδηση προηγείται του γεγονότος και με αυτόν τον τρόπο το προκαλεί, η Ελλάδα βρίσκεται για μια ακόμη φορά στο μάτι του κυκλώνα.

Μας βομβαρδίζουν εκδοχές και σενάρια, τι κοστίζει η αποχώρηση από το ευρώ, πόσο για μας πόσο για την Ευρώπη. Ποιος θα πεθάνει πρώτος , ποιος θα καταστραφεί περισσότερο.

Οίκοι συμβούλων πληρώνονται αδρά για να μελετήσουν τα αχαρτογράφητα νερά, να φτιάξουν τους οδικούς χάρτες της Αποκάλυψης.

Όχι το Χόλιγουντ δεν έχει ακόμη φτιάξει ταινία, αλλά δεν θα αργήσει κι αυτό. Ίσως το σενάριο να γράφεται.

Τις σκέψεις των συμβούλων τις αναδημοσιεύουν τα Μέσα, τις συζητούν οι αναλυτές, τις ερμηνεύουν οι γνωμοδότες.

Είναι γνώμες αντιφατικές γιατί στηρίζονται σε διαφορετικές υποθέσεις. Αντι επιστημονικές οι περισσότερες γιατί φτάνουν σε συμπεράσματα σε ένα πρόβλημα που δεν έχει ορισθεί επαρκώς.

Όλα τα υφίσταται ο πολίτης-καταναλωτής ειδήσεων. Μαζί με φήμες, που πάντα στον φόβο κυκλοφορούν, πως στο Νομισματοκοπείο τυπώνουν δραχμές, πως η τάδε Τράπεζα κάνει συμβόλαια σε διπλό νόμισμα και όλα τα λοιπά.

Λογική ατομική κίνηση; Φόβου και αυτοσυντήρησης; Τα λεφτά στο σεντούκι, ζάχαρη και γάλα σκόνη στο ντουλάπι.

Μόλις αρχίσουν να το κάνουν πολλοί, η ατομική στάση γίνεται ομαδική συμπεριφορά. Πανικός. Επακολουθεί η κατάρρευση.

Το ατύχημα θα συμβεί, γιατί κάποιος φώναξε ψέματα “ φωτιά” και στον στενό διάδρομο ποδοπατήθηκε ο κόσμος.

Τον Μάιο τα έσοδα του Δημοσίου θα πέσουν τουλάχιστον 30%;

Αυτό σημαίνει 1 δις Ευρώ κάτω από τις προβλέψεις.

Ε και;

Δεν θα πάμε στη δραχμή για τόσα. Ποια δραχμή καταρχήν;

Το να αλλάξουμε νόμισμα είναι ένα τεράστιο σύνθετο εγχείρημα, πανάκριβο που θέλει ένα εξάμηνο τουλάχιστον να πραγματοποιηθεί.

Μόνο και μόνο η δημιουργία μηχανισμών προστασίας νομίσματος, δηλαδή η απαγόρευση εξαγωγής και η ρυθμισμένη εισαγωγή συναλλάγματος, θέλουν πληροφορικά συστήματα που δεν πρόκειται με βεβαιότητα να λειτουργήσουν πριν 2 χρόνια.

Το πιο απλό, το τύπωμα, θέλει τρεις μήνες το λιγότερο, επτά το περισσότερο και κανείς δεν ξέρει να το προσδιορίσει παραπάνω.

Τι συζητάμε λοιπόν;

Οι φήμες περί τυπώματος και τα εμβριθή σενάρια δραχμής είναι ισοδύναμα των ανησυχιών ότι μας ψεκάζουν.

Δεν πρέπει λοιπόν να ανησυχούμε;

Κανείς δεν μπορεί να το ισχυρισθεί.

Όχι όμως περισσότερο απ΄ ότι το 2010 ή το 2011 ή πριν ένα μήνα.

Η κρίση διακυβέρνησης δεν αυξάνει την κρίση χρέους.

Η ρευστότητα, το αν θα έχουμε να πληρώσουμε, εξαρτάται από τους δανειστές-εταίρους.

Εάν δεν μας δώσουν τα λεφτά στις αρχές Ιουλίου ασφαλώς και θα κηρύξουμε στάση πληρωμών.

Αλλά ούτε κι η στάση πληρωμών σημαίνει δραχμή ή πρόβλημα για τις καταθέσεις.

Μέρος της σύνταξης ή του μισθού των υπαλλήλων δεν θα καταβληθεί.

Δυσάρεστο πολύ, αλλά μέχρι να φτάσουμε σε διακοπή τραπεζικών δραστηριοτήτων χρειάζονται πολλά άλλα στάδια.

Δεν θα γίνουν αύριο, δεν γίνονται απότομα. Κανείς δεν θα αιφνιδιασθεί.

Το πιθανότερο; Δεν θα γίνουν ποτέ!

Όμως όσο πλησιάζουμε στις εκλογές κι η νευρικότητα κι η αγωνία κορυφώνεται, τόσο πιο εύκολο είναι να επηρεασθεί κανείς από φήμες. Και ν' αφήσει τον φόβο να τον κοροϊδέψει.

Έτσι σήμερα Δευτέρα που το Ελληνικό χρηματιστήριο έχει άνοδο πάνω από 7% , που το Ευρώ ανακάμπτει έναντι του δολαρίου, που τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια ανεβαίνουν, οι εκθέσεις των οίκων και οι φήμες των λύκων, ανεβάζουν την ανησυχία στο κόκκινο!

Χωρίς καμιά λογική.

Μήπως τελικά μας ψεκάζουν κιόλας;