Κύριε διευθυντά,
Μετά την καταδίκη της λογοκρισίας και την αποκατάσταση της ελευθερίας πρόσβασης στις πηγές για όλους τους συναδέλφους, θα μπορούσαν να συζητηθούν -επιτέλους θα έλεγα- και τα ζητήματα της διαδικασίας της εργασίας και του προϊόντος που σας έχουμε, άλλωστε, ζητήσει ήδη από πέρισυ και ιδιαίτερα για το site του Βήματος. Σας επισυνάπτω και το υπόμνημά μου για το θέμα, που -είναι αλήθεια- είχε τεθεί πριν εσείς αναλάβετε τη διεύθυνση (για αυτό και σας το επισυνάπτω).
Σας θυμίζω ότι το υπόμνημα αυτό κατέληγε, ακριβώς για το ιντερνέτ, στην ανάγκη “να υπάρξουν διαδικασίες πραγματικής κινητοποίησης του ίδιου του εργαζόμενου ως υπεύθυνου και συλλογικού παραγωγού (ειδήσεων) και όχι ως απλού εκτελεστή διαταγών” ως προϋπόθεση “για να φιλοδοξήσουμε να επανέλθουμε στην “είδηση” ξεφεύγοντας από την άκριτη αναπαραγωγή ενός “θορύβου” που αναγκαστικά αναπαράγει την επιφανειακή χυδαιότητα του κόσμου μας.”
Ευγενικά, άλλωστε, με βάση ορισμένες ενδεικτικές διαπιστώσεις επί του ηλεκτρονικού προϊόντος και επί της σχετικής διαδικασίας της εργασίας, είχα διατυπώσει ως πηγή των προβλημάτων τον κίνδυνο που ενέχει “η τεχνικίστικη αντίληψη πως η γνώση και οι ικανότητες είναι ιδιοκτησία του κεφαλαίου και της ιεραρχίας και ότι οι εργαζόμενοι απλώς εκτελούν διαταγές. Αν η φαντασίωση αυτή δεν ισχύει σε κανέναν κλάδο, στο δικό μας, της ενημέρωσης, είναι ακόμα πιο παρανοϊκή και οδηγεί στα χειρότερα αποτελέσματα. ”
Καλοπροαίρετα, δεν φανταζόμουν ότι θα έφτανε ως τον σημερινό bigBrotherισμό και την απαγόρευση της πρόσβασης στην πληροφορία. Ο εκδότης, άλλωστε, με τον οποίο είχα τότε συζητήσει τις θέσεις του υπομνήματός μου, με είχε διαβεβαιώσει ότι “συμφωνεί απολύτως με τις γενικές μου διαπιστώσεις για το δημοσιογραφικό έργο”, αν και, “λόγω κρίσης”, “δεν θα ήταν η ώρα” να τεθούν αυτά τα ζητήματα. Προφανώς εγώ δεν συμφώνησα με αυτό και είχα απολύτως δίκιο στο ότι η αποκλειστική επιχειρηματική διάσταση είναι κοντόφθαλμη, γιατί η φερεγγυότητα του προϊόντος στην οποία βασίζεται συνδέεται με μια διαδικασία της εργασίας που να εξασφαλίζει πραγματικό δημοσιογραφικό έργο και όχι απλή αναπαραγωγή μιας περιρρέουσας χυδαιότητας (και βέβαια όχι στο χειρισμό της πληροφορίας και της είδησης από τον κάθε επίδοξο διχτατορίσκο).
Τάσος Αναστασιάδης
εκπρόσωπος εργαζομένων στο Βήμα – ΕΣΗΕΑ
http://etovima.blogspot.com/
Μετά την καταδίκη της λογοκρισίας και την αποκατάσταση της ελευθερίας πρόσβασης στις πηγές για όλους τους συναδέλφους, θα μπορούσαν να συζητηθούν -επιτέλους θα έλεγα- και τα ζητήματα της διαδικασίας της εργασίας και του προϊόντος που σας έχουμε, άλλωστε, ζητήσει ήδη από πέρισυ και ιδιαίτερα για το site του Βήματος. Σας επισυνάπτω και το υπόμνημά μου για το θέμα, που -είναι αλήθεια- είχε τεθεί πριν εσείς αναλάβετε τη διεύθυνση (για αυτό και σας το επισυνάπτω).
Σας θυμίζω ότι το υπόμνημα αυτό κατέληγε, ακριβώς για το ιντερνέτ, στην ανάγκη “να υπάρξουν διαδικασίες πραγματικής κινητοποίησης του ίδιου του εργαζόμενου ως υπεύθυνου και συλλογικού παραγωγού (ειδήσεων) και όχι ως απλού εκτελεστή διαταγών” ως προϋπόθεση “για να φιλοδοξήσουμε να επανέλθουμε στην “είδηση” ξεφεύγοντας από την άκριτη αναπαραγωγή ενός “θορύβου” που αναγκαστικά αναπαράγει την επιφανειακή χυδαιότητα του κόσμου μας.”
Ευγενικά, άλλωστε, με βάση ορισμένες ενδεικτικές διαπιστώσεις επί του ηλεκτρονικού προϊόντος και επί της σχετικής διαδικασίας της εργασίας, είχα διατυπώσει ως πηγή των προβλημάτων τον κίνδυνο που ενέχει “η τεχνικίστικη αντίληψη πως η γνώση και οι ικανότητες είναι ιδιοκτησία του κεφαλαίου και της ιεραρχίας και ότι οι εργαζόμενοι απλώς εκτελούν διαταγές. Αν η φαντασίωση αυτή δεν ισχύει σε κανέναν κλάδο, στο δικό μας, της ενημέρωσης, είναι ακόμα πιο παρανοϊκή και οδηγεί στα χειρότερα αποτελέσματα. ”
Καλοπροαίρετα, δεν φανταζόμουν ότι θα έφτανε ως τον σημερινό bigBrotherισμό και την απαγόρευση της πρόσβασης στην πληροφορία. Ο εκδότης, άλλωστε, με τον οποίο είχα τότε συζητήσει τις θέσεις του υπομνήματός μου, με είχε διαβεβαιώσει ότι “συμφωνεί απολύτως με τις γενικές μου διαπιστώσεις για το δημοσιογραφικό έργο”, αν και, “λόγω κρίσης”, “δεν θα ήταν η ώρα” να τεθούν αυτά τα ζητήματα. Προφανώς εγώ δεν συμφώνησα με αυτό και είχα απολύτως δίκιο στο ότι η αποκλειστική επιχειρηματική διάσταση είναι κοντόφθαλμη, γιατί η φερεγγυότητα του προϊόντος στην οποία βασίζεται συνδέεται με μια διαδικασία της εργασίας που να εξασφαλίζει πραγματικό δημοσιογραφικό έργο και όχι απλή αναπαραγωγή μιας περιρρέουσας χυδαιότητας (και βέβαια όχι στο χειρισμό της πληροφορίας και της είδησης από τον κάθε επίδοξο διχτατορίσκο).
Τάσος Αναστασιάδης
εκπρόσωπος εργαζομένων στο Βήμα – ΕΣΗΕΑ
http://etovima.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.