Ενώ κατέρρεαν τα νοσοκομεία, επιδοτούσαν τα ξενοδοχεία!
Συστηματικά «γαλαντόμες» προς τους επιχειρηματίες του τουρισμού αποδεικνύονται διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις εξακολουθούσαν να μοιράζουν επιδοτήσεις με το «τσουβάλι» για τη δημιουργία νέων υπερπολυτελών ξενοδοχείων σε περιοχές που είχαν χαρακτηριστεί τουριστικά «κορεσμένες», ακόμα και μετά το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης (2008). Την ίδια περίοδο, περικόπτονταν δαπάνες για τα ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα, οδηγώντας τα σε οικονομικό αδιέξοδο και μια ανάσα από την ολοκληρωτική τους κατάρρευση.
Στο ερώτημα «λεφτά υπάρχουν;» η απάντηση είναι προφανώς «ναι»! Αυτό, τουλάχιστον, φαίνεται πως ήταν η πεποίθηση των κυβερνήσεων της τελευταίας επταετίας (2004 – 2012). Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι έσπευσαν να χαρίσουν σε παραδοσιακούς και επίδοξους νέους ξενοδόχους συνολικές επιχορηγήσεις ύψους 2,54 δις €, από τις οποίες 1,55 δις € αφορούσαν τη δημιουργία νέων – πολυτελών κυρίως – μονάδων, πολλές από τις οποίες επρόκειτο να λειτουργήσουν σε περιοχές όπως η Ρόδος που θεωρούνταν τουριστικά «κορεσμένες».
Χάρισμα.
Η επιλογή των κυβερνήσεων να χαρίζουν συστηματικά δημόσιο χρήμα σε επιχειρηματίες την ίδια στιγμή που κατακρεουργούνταν κοινωνικές δαπάνες αποδεικνύεται από μια απλή σύγκριση των στοιχείων για κοινωνικές δαπάνες που προβλέπονται από το φετινό προϋπολογισμό.
Έτσι, τα 2,54 δις € επιχορηγήσεις που είχαν εγκριθεί από το Δεκέμβριο του 2004 μέχρι το Μάρτιο του 2011 προκύπτει ότι είναι διπλάσια απ’ όσα προβλέπονται για πληρωμές στα νοσοκομεία (1,35 δις €) και αντίστοιχα με όσα προβλέπονται για παροχές ασθένειας (2,73 δις €) και πρόνοιας (2,96 δις €). Τα στοιχεία περιλαμβάνονται στον πίνακα 5 του Κοινωνικού Προϋπολογισμού του Επικαιροποιημένου Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής για το έτος 2012.
Το ασύλληπτο μέγεθος των «δώρων» που πρόσφεραν αφειδώς οι ελληνικές κυβερνήσεις σε επιχειρηματικά συμφέροντα του χώρου του τουρισμού γίνεται οφθαλμοφανές από ένα και μόνο στοιχείο:
Οι επιχορηγήσεις προς ξενοδόχους που εγκρίθηκαν την τελευταία επταετία (2,54 δις €) είναι μεγαλύτερες από τα 2,347 δις € των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, νοσοκομείων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που διαχειριζόταν η Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ), τα οποία είχαν μετατραπεί σε ομόλογα και «κουρεύτηκαν» πρόσφατα, οδηγώντας τα σε απελπιστική οικονομική κατάσταση.
Αποκαλυπτικά για τον τρελό χορό επιχορηγήσεων εκατοντάδων εκατ. € κατά την τελευταία επταετία είναι τα επικαιροποιημένα στοιχεία (Μάρτιος 2011) που προέρχονται από τη διδακτορική διατριβή με τίτλο «Η χρηματοδότηση και γεωγραφική ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού: η περίπτωση της ελληνικής ξενοδοχίας 1950 – 2005» της Αιμιλίας Βλάμη, επιστημονικής συνεργάτριας (βαθμός επίκουρης καθηγήτριας) του τμήματος τουριστικών επιχειρήσεων του ΤΕΙ Πάτρας.
Σύμφωνα με αυτά, την περίοδο Δεκεμβρίου 2004 – Μαρτίου 2011 είχαν εγκριθεί 1.862 ξενοδοχειακές επενδύσεις, οι 704 αφορούσαν την ίδρυση νέων ή την επέκταση υπαρχόντων μονάδων, ενώ 267 επενδυτικά σχέδια προέβλεπαν τη μετατροπή παραδοσιακών ή διατηρητέων κτιρίων σε κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, 813 επενδύσεις αφορούσαν τον εκσυγχρονισμό υφιστάμενων ξενοδοχείων, 22 σχέδια αναφέρονται σε εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής, ενώ 56 επενδυτικά σχέδια αφορούσαν την προσθήκη κοινόχρηστων χώρων σε ξενοδοχειακές μονάδες.
Με τις συγκεκριμένες επενδύσεις προβλέπεται, μεταξύ άλλων, ότι θα «πέσουν» στην ελληνική ξενοδοχειακή αγορά 64.100 νέες κλίνες σε ξενοδοχεία πέντε, τεσσάρων και τριών αστέρων.
Εκτός από τις επιχορηγήσεις 2,54 δις € (δωρεάν δημόσιο χρήμα), οι επίδοξοι επενδυτές προβλέπεται ότι χρησιμοποίησαν περί τα 3,32 δις € ίδια κεφάλαια, τα οποία, σχεδόν στο σύνολό τους, προέρχονται από τραπεζικό δανεισμό.
Ευκαιρία.
Παράγοντες της ελληνικής τουριστικής αγοράς, αλλά και μελετητές του χώρου συγκλίνουν, πλέον, στο συμπέρασμα ότι η πλειονότητα των επενδύσεων αυτών δεν υλοποιήθηκαν βασιζόμενες σε σχετικές μελέτες βιωσιμότητας των μονάδων. Πολλοί επενδυτές φαίνεται πως εξέλαβαν τις επιχορηγήσεις που προσφέρονταν ως «επενδυτική ευκαιρία» να εισέλθουν σε μια νέα αγορά.
Το αποτέλεσμα είναι ότι, για μια σειρά από λόγους, οι Έλληνες φορολογούμενοι βρέθηκαν να επιδοτούν ουσιαστικά τους Ευρωπαίους συμπολίτες τους να κάνουν φτηνές διακοπές στην Ελλάδα, ενώ την ίδια στιγμή οι ίδιοι βυθίζονται στη φτώχεια (68% των Ελλήνων ζουν σήμερα κάτω από τα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με στοιχεία της Ε.Ε.).
Πώς έγινε αυτό; Μα, γιατί οι Έλληνες ξενοδόχοι μειώνουν διαρκώς τις τιμές τους για να ανταγωνιστούν τους ομολόγους τους εντός και εκτός της Ελλάδας. Ο ανταγωνισμός, μάλιστα, είναι ανελέητος εντός της Ελλάδας, αφού οι περισσότεροι επίδοξοι επενδυτές επέλεξαν να δημιουργήσουν νέες μονάδες στις, ήδη, αναπτυγμένες τουριστικές περιοχές (γιατί άραγε δεν το απαγόρευε ο αναπτυξιακός νόμος;). Είναι χαρακτηριστικό ότι το 32% των νέων ξενοδοχείων πολυτελείας λειτουργούν ή πρόκειται να ανοίξουν στη Ρόδο και την Κω!
Το μάρμαρο.
Το μάρμαρο πληρώνουν οι Έλληνες εργαζόμενοι – φορολογούμενοι. Αφ’ ενός επειδή – στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους – οι ξενοδόχοι απαιτούν μειώσεις αμοιβών των υπαλλήλων τους και, ήδη, τείνουν να κυριαρχήσουν συνθήκες εργασιακής ζούγκλας σε όλες τις τουριστικές περιοχές της χώρας. Αφ’ ετέρου, καθώς – ελέω κρίσης – οι διακοπές γίνονται απαγορευμένος καρπός για τους περισσότερους.
Ταυτόχρονα, απειλεί να εκραγεί η τουριστική «βόμβα» μεγατόνων που κρύβεται στα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών. Αφορά στην επισφαλή στην πλειονότητά τους δάνεια που έχουν πάρει οι Έλληνες ξενοδόχοι (πάλι με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων). Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν όμιλοι που χρωστούν από 200 εκατ. € έως και πάνω από 500 εκατ. €.
Έκαστος, χωρίς δυνατότητα αποπληρωμής. Αυτά τα δάνεια είναι ένας από τους λόγους που χρειάστηκαν ανακεφαλαιοποίηση οι ελληνικές τράπεζες, την οποία και πάλι πλήρωσαν οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Πηγή: Απεργιακή έκδοση της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», 30 Ιουνίου 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.