Παπαδημος-Βενιζελος μας φεσωσαν με εκατομμυρια.

Όταν η ανευθυνότητα κοστίζει εκατομμύρια Ευρώ

Του Νίκου Καρούτζου απο την ΑΞΙΑ

27/05/2012

Παζλ ανευθυνότητας που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε πρόσθετες περιπέτειες συνθέτουν οι κινήσεις που έγιναν στο PSI από την κυβέρνηση Παπαδήμου και ειδικά τον Υπουργό Οικονομικών και νυν Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο.


Μετά το πρώτο χαστούκι της πληρωμής του ομολόγου ξένου δικαίου ύψους 436 εκ Ευρώ που έληξε  στις 15 Μαΐου έρχεται τώρα να προστεθεί και προσφυγή ομολογιούχου κατόχου ομολόγου σε ελβετικό φράγκο και ελβετικού δικαίου που λήγει τον Ιούλιο το 2013.


Το νέο χαστούκι


Ο συγκεκριμένος ομολογιούχος επικαλούμενος ρήτρα του ομολόγου (θέμα που είχε έγκαιρα αναδείξει η ΑΞΙΑ) ζητά ή να του καταβληθεί άμεσα η αξία του ομολόγου που έχει στην κατοχή του ή να του δοθούν εγγυήσεις ανάλογες με της Φιλανδίας επαναφέροντας στο προσκήνιο ένα ακόμα κατόρθωμα του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου. Έτσι έχουμε το φαινόμενο να πληρώνεται ομόλογο για το οποίο επί μήνες ο κ. Βενιζέλος απειλούσε ότι δεν θα πληρωθεί, να υπάρχει απειλή για άλλο ομόλογο που λήγει του χρόνου και ουσιαστικά να ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για ομόλογα της τάξεως των 6 δις Ευρώ που δεν μπήκαν στο PSI ενώ την ίδια στιγμή οι εγγυήσεις που δόθηκαν στην Φιλανδία να αποτελούν πιλότο έγερσης άλλων απαιτήσεων.


Εγγυήσεις για τις οποίες δεν υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση καθώς η σύμβαση των δύο χωρών για την παροχή εγγυήσεων από την Ελλάδα ουδέποτε δόθηκε στη δημοσιότητα κατά απαίτηση της Αθήνας όπως ισχυρίζονται οι Φιλανδοί. Το μόνο που έχει γίνει γνωστό ότι μεγάλες ελληνικές τράπεζες κατέβαλαν υπό μορφή μετρών περί τα 310 εκ Ευρώ  ενώ είναι άγνωστο τι εγγυήσεις δόθηκαν ή πρόκειται να δοθούν για άλλα 600 εκ Ευρώ περίπου και μάλιστα χωρίς η Ελλάδα μέχρι στιγμής να έχει λάβει το μερίδιο από το δεύτερο πακέτο που να αντιστοιχεί στο ύψος των εγγυήσεων που έχει παράσχει.


Προχειρότητα και ανακολουθία


Το μέγεθος της προχειρότητας αλλά και της ανακολουθίας Βενιζέλου αποδεικνύεται από τα πρακτικά της πρώτης σύσκεψης του Προέδρου της Δημοκρατίας με τους πολιτικούς αρχηγούς. Σε αυτή τη σύσκεψη ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θέτει το θέμα της πληρωμής του ομολόγου των 436 εκ Ευρώ αναφέροντας επί λέξει «θα ήθελα να θυμίσω –το ξέρουν και ο κ. Σαμαράς και ο κ. Τσίπρας- ότι πρέπει να πάρουμε μία απόφαση την Τρίτη το αργότερο για την πληρωμή ή μη του ομολόγου που λήγει και ανήκει στην κατηγορία των ομολόγων αγγλικού δικαίου παλαιάς έκδοσης που έμειναν εκτός PSI. Αυτό έχει πολύ μεγάλες νομικές και πολιτικές συνέπειες. Πρέπει να βοηθήσουμε την κυβέρνηση να αποφασίσει».Ταυτόχρονα ο ίδιος στη σύσκεψη ισχυρίζεται ότι είναι μεγάλη απόφαση την οποία δεν μπορούν να σηκώσουν ούτε ο κ. Παπαδήμος ούτε ο κ. Σαχινίδης.


Αντιθέτως Σαμαράς και Τσίπρας ζητούν την άποψη Παπαδήμου με αποτέλεσμα στη συνέχεια ο κ. Βενιζέλος να επιχειρεί ελιγμό ζητώντας εισήγηση από τον κ. Παπαδήμο παρά το γεγονός ότι επί μήνες ο ίδιος χειριζόταν τη συγκεκριμένη υπόθεση και ισχυριζόμενος ότι δήθεν το θέμα προέκυψε στις 27 Απριλίου όταν ήταν γνωστή από το Μάρτιο η εμπλοκή στο PSI των ομολόγων ξένου δικαίου.

Το συγκλονιστικότερο όμως είναι ότι ενώ λέει όλα αυτά ο κ. Βενιζέλος συμπληρώνοντας ότι η δική του «προδιάθεση» είναι να μην πληρωθεί το ομόλογο στο τέλος αποδομεί τα πάντα αναφέρονται ότι «χρειάζεται να πάρουμε τις σχετικές ασυλίες, τα waivers από μία σειρά οργανισμούς και χώρες όπως είναι το Λουξεμβούργο, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπως είναι το EFSF. Προφανώς θα υποτάξω την προσωπική μου άποψη στη συλλογική άποψη με βάση την εισήγηση του Πρωθυπουργού εάν είναι διαφορετική».


Ουσιαστικά με λογικά άλματα παραδέχεται την τεράστια ευθύνη που έχει ο ίδιος διότι δεν έλαβε τα μέτρα του και δεν έκανε αυτά που έπρεπε για να πληρωθεί το ομόλογο παρά το γεγονός ότι ο ίδιος και επισήμως το Υπουργείο οικονομικών διατυμπάνιζε ψευδώς και σε όλους τους τόνους δημοσίως ότι δεν πρόκειται να πληρωθούν τα ομόλογα που δεν θα μπουν στο PSI. Επισημαίνεται ότι υπήρχε και δημόσια στήριξη των Ευρωπαίων δια στόματος Γιούνκερ για να μην πληρωθεί το ομόλογο αλλά ούτε αυτό αξιοποιήθηκε.


Ο ασκός του Αιόλου


Η πλήρης απραξία Βενιζέλου και η πληρωμή του ομολόγου σε ένα κερδοσκοπικό fund είχε ως αποτέλεσμα να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για τα ομόλογα των 6 δις Ευρώ περίπου δεν έχουν μπει στο PSI. Και εκεί έχουμε δύο κατηγορίες ομολόγων. Αυτά που περιέχουν ειδικές ρήτρες και αυτά που δεν περιέχουν.


 Εκείνα που δεν περιέχουν ειδικές ρήτρες ουσιαστικά οι κάτοχοί τους δεν έχουν παρά να περιμένουν τη λήξη τους για να δουν να θα πληρωθούν. Στους υπόλοιπους όμως άνοιξε η όρεξη από την πληρωμή και θυμήθηκαν και τις εγγυήσεις στους Φιλανδούς. Οι ειδικές ρήτρες που περιέχουν ομόλογα των οποίων η αξία υπολογίζεται σε πάνω από 2 δις Ευρώ προβλέπουν ότι αν η Ελλάδα μπει σε διαδικασία διαπραγμάτευσης, ή αναδιάρθρωσης του χρέους (πράγματα που έχουν ήδη συμβεί) τότε οι ομολογιούχοι μπορούν να κάνουν άμεσα απαιτητό το σύνολο της ονομαστικής αξίας του ομολόγου που κατέχουν. 


Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και το περίφημο ομόλογο Ελβετικού δικαίου σε ελβετικό φράγκο συνολικής αξίας έκδοσης 530 εκ Ευρώ όπου επενδυτής με ομόλογα στην κατοχή του αξίας 500.000 Ευρώ ζητά ή να αποζημιωθεί άμεσα ή να πάρει εγγυήσεις ανάλογες της Φιλανδίας.


Οι μυστικές εγγυήσεις


Σημειωτέον ότι εδώ αρχίζει η περιπλοκή καθώς δεν έχει γίνει γνωστή η διαδικασία παροχής εγγυήσεων στη Φιλανδία. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο επενδυτής έχει ως στόχο να πληρωθεί άμεσα ή να βάλει την Ελλάδα στη λογική παροχής εγγυήσεων γεγονός που θα στρέψει το σύνολο των ομολογιούχων (με ομόλογα ειδικών ρητρών) εναντίον της χώρας. Υπενθυμίζεται ότι οι εγγυήσεις δόθηκαν στη Φιλανδία αφού προηγουμένως δήλωναν εξοργισμένοι όταν τους κατηγορούσαν ότι δόθηκαν εγγυήσεις στη Φινλανδία.


Ακόμη και μέσα στη Βουλή διαβεβαίωναν ότι δεν έγινε ποτέ κάτι τέτοιο κι ότι είναι συκοφάντες όσοι τα λένε αυτά Το σκηνικό που διαμορφώνεται ουσιαστικά οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο όπου οι αρχηγοί των κομμάτων αποφεύγουν να αναλάβουν ευθύνες από κοινού και ο ένας θα πετά το μπαλάκι στον άλλο για ευνόητους λόγους. 


Και είναι αμφίβολο αν η Ευρώπη θα μπει όταν έχουμε και την Ελλάδα αλλά και τους Ευρωπαίους να ρεζιλεύονται από ένα hedge fund-γύπα του οποίου η τακτική είναι να αγοράζει ομόλογα προβληματικών χωρών ( με discount φυσικά από φοβισμένους επενδυτές)  και κατόπιν να «επιτίθεται χωρίς έλεος» όπως το Dart που πήρε τη μερίδα του λέοντος του ομολόγου των 436 εκ Ευρώ έχοντας προφανώς προηγουμένως εξαγοράσει με discount από μακροχρόνιους επενδυτές οι οποίοι φοβήθηκαν να μπουν στο παιγνίδι του εκβιασμού.  Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο fund μάλιστα μαζί με ένα άλλο fund της ίδια συνομοταξίας το Elliot είχε υποβάλλει μηνύσεις στην κυβέρνηση της Αργεντινής μετά τη χρεοκοπία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι  το επόμενο ομόλογο ξένου δικαίου λήγει το Σεπτέμβριο του 2012 και είναι ύψους 190 εκ Ευρώ. Ουσιαστικά μέσα στη χρονιά από τους χειρισμούς Βενιζέλου αλλά και Παπαδήμου που υποτίθεται ότι ηγήθηκε μια κυβέρνησης με σκοπό τη δανειακή σύμβαση και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και ουσιαστικά επιτέλεσε το μισό έργο, προκύπτει μια πρόσθετη ταμειακή ανάγκη για την Ελλάδα που υπερβαίνει τα 500 εκ Ευρώ.


Και αυτό διότι αν ληφθεί υπό όψιν ότι γινόταν δεκτό το PSI από τους κατόχους των δύο συγκεκριμένων ομολόγων (436 και 190 εκ Ευρώ) θα καταβάλλονταν μετρητά περί τα 95 εκ Ευρώ.


Το χειρότερο βέβαια στην ιστορία με τα ομόλογα ξένου δικαίου είναι ότι υπήρχαν άλλες επιλογές και κατά συνέπεια υπάρχουν ευθύνες πολιτικές που κανένας εμπλεκόμενος της κυβέρνησης Παπαδήμου δεν αναλαμβάνει.