Η συνέντευξη που έδωσε ο Γιώργος Τσαρμπόπουλος, επικεφαλής του Γραφείου
της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, στον Real FΜ 97.8
με το δημοσιογράφο Βασίλη Κουφόπουλο, σχετικά με το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι την
20ή Ιανουαρίου 2014. Η συνέντευξη μεταδόθηκε την Πέμπτη, 23/01/2014.
Επίσης η μαρτυρία των επιζώντων , όπως την κατέθεσαν σε
δημοσιογράφους και αλληλέγγυους κατά την άφιξη τους στον Πειραιά.
«Οι λιμενικοί μάς κλοτσούσαν για να πέσουμε στη θάλασσα. Δεν κατέβηκαν να σώσουν αυτούς που πνίγονταν»
Του Δημήτρη Αγγελίδη,
Eφημερίδα των Συντακτών, 24 Ιαν. 2014
Ολόκληρη η συγκλονιστική μαρτυρία των επιζώντων, όπως την κατέθεσαν χτες σε δημοσιογράφους και αλληλλέγγυους πολίτες κατά την άφιξή τους στον Πειραιά:
«Εμεναν περίπου 100 μέτρα να φτάσουμε στις ελληνικές ακτές, όταν ήρθαν οι λιμενικοί. Δέσανε το σκάφος μας στο δικό τους και μας πήγαν προς το Αιγαίο. Στη διάρκεια της μεταφοράς κόπηκε το σκοινί που ήταν δεμένα τα σκάφη. Τους φωνάξαμε: «σιγά, σιγά, μην τρέχεις, πέφτουμε». Σταμάτησαν και μας έδεσαν ξανά και ανέπτυξαν και πάλι ταχύτητα.
Τρέχανε πολύ. Με την ταχύτητα που είχαμε, άρχισε να πέφτει κόσμος στη θάλασσα. Οι λιμενικοί που μας συνόδευαν πάνω στο σκάφος μας, μας πυροβολούσαν και μας φώναζαν: «τα κεφάλια κάτω, μην κουνηθείτε, μαλάκα, μαλάκα, θα σας σκοτώσουμε». Δεν κατέβηκε κανένας να σώσει αυτούς που ήταν στη θάλασσα. Είχαν πάρει κάμερα και τραβούσαν όσα γίνονταν.
Κάποια στιγμή αναποδογύρισε το σκάφος μας. Ηταν δεμένο κολλητά με το σκάφος του Λιμενικού, χτύπησαν τα δύο σκάφη, δημιουργήθηκε ρήγμα και μπήκε νερό. Βρεθήκαμε στη θάλασσα. Οι λιμενικοί έσβησαν τον δυνατό προβολέα του δικού τους σκάφους για να μην τους βλέπουν οι Τούρκοι ή όποιος άλλος.
Για να σωθούμε, προσπαθούσαμε να ανέβουμε στο σκάφος του Λιμενικού. Οι λιμενικοί μας κλοτσάγανε για να πέσουμε πάλι στη θάλασσα. Βλέπαμε μπροστά μας μες στη θάλασσα τα παιδιά μας να πνίγονται και να κουνάνε πάνω-κάτω τα χέρια για να σωθούν, και δεν μπορούσε να τα βοηθήσει κανείς.
Ενας Σύρος προσπάθησε μ’ένα κοντάρι να σώσει ένα παιδί που πνιγόταν. Ο λιμενικός τον κλότσησε για να τον εμποδίσει. Οι γυναίκες μας πνίγονταν, φώναζαν βοήθεια, και οι λιμενικοί τούς φώναζαν «φακ γιου, φακ γιου» και δεν έκαναν τίποτα.
Μια γυναίκα τη βοηθήσαμε να ανεβεί στο σκάφος, την έπιασαν από τα μαλλιά και την πέταξαν στην άλλη άκρη, το ίδιο και το μωρό που είχε μαζί.
Η κόρη ενός δεν είχε μάθει ακόμα να λέει μαμά και μπαμπά. Φώναζε, και δεν την έσωσε κανένας.
Εβλεπα τη γυναίκα και το παιδί του φίλου μου στη θάλασσα να πνίγονται. Εβγαλα τα ρούχα μου και ζητούσα σωσίβιο για να πέσω να τους σώσω.
«Φακ γιου», μου έλεγαν. «Σκοτώστε με κι εμένα, σκοτώστε με», τους είπα. Αλλοι ήθελαν να πέσουν στη θάλασσα να πεθάνουν με τους δικούς τους. Τους εμποδίσαμε. Ο ένας που φαινόταν αρχηγός μάς έλεγε πως άμα πούμε τίποτα, θα μας σκοτώσουν όλους.
Από όποια χώρα κι αν είσαι, όποια θρησκεία κι αν έχεις, δεν επιτρέπεται να συμβαίνουν αυτά. Στη χώρα μου δεν θα άφηνα να συμβεί σε κανέναν κάτι τέτοιο. Και ζώα να ήμασταν, θα μας είχαν βοηθήσει.
Είμαστε άνθρωποι. Το πρώτο που ζητάμε τώρα είναι να βρεθούν τα σώματα των δικών μας. Σήμερα είναι η τέταρτη μέρα που έχουν χαθεί – γιατί δεν τους έχουν βρει ακόμα; Εχουμε καλέσει κόσμο, συγγενείς μας από τη Γερμανία, τη Νορβηγία και αλλού, να έρθουν να μας βοηθήσουν. Δεν θα πάμε πουθενά αν δεν βρούμε τα σώματα των δικών μας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Επίθεση από τα διεθνή ΜΜΕ για τις ευθύνες του Λιμενικού και
τις παράνομες ελληνικές επαναπροωθήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.