Στ.Θεοδωράκης. Από το «Εργαστήρι Δημοσιογραφίας» & την Νεολαία ΠΑΣΟΚ, στην ΕΡΤ, τον εκσυγχρονισμό και Το Ποτάμι.

Αναρτούμε στο LEFTeria-news ,ένα ενδιαφέρον άρθρο του Φώτη Παπούλια που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 01/03/14, σχετικά με την πορεία του Σταύρου Θεοδωράκη, που από το «Εργαστήρι Δημοσιογραφίας» και ως νεολαίος του ΠΑΣΟΚ, ξεκίνησε με ορθάνοιχτες πόρτες στην κρατική ΕΡΑ, συνέχισε υπηρετώντας τον «εκσυγχρονισμό» και τώρα έφτασε να (αυτό)προβάλλεται ως επαναστάτης.

Όσοι αντέξατε να διαβάσετε το πρώτο του κείμενο για Το Ποτάμι που δημοσιεύθηκε στο Protagon, σίγουρα μαγευτήκατε με τις «φρέσκιες ιδέες» περί ιδιωτικών πανεπιστημίων και την προβληματική των διαδηλώσεων στην Αθήνα…

Ο τηλεστάρ που αποφάσισε να βγει στο… μπαλκόνι

Ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεκίνησε από την Αγία Βαρβάρα ένα φιλόδοξο ταξίδι για να κατακτήσει την αναγνωρισιμότητα μέσω της δημοσιογραφίας που σήμερα την εγκαταλείπει (έστω και προς το παρόν, όπως δηλώνει) για την πολιτική


Στο έστω και πρόχειρο μανιφέστο του δεν υπάρχει καμία αναφορά για το ποιοι φταίνε που οδηγηθήκαμε εδώ, για τα μνημόνια, που το πάρτι συνεχίζεται, για τις ευθύνες που υπάρχουν


Tου Φώτη Παπούλια


Ο Δραπανιάς Χανίων ήταν η έδρα του πρώην Δήμου Μηθύμνης, τα τελευταία χρόνια άφησε πίσω του τη φτώχεια και μεγαλούργησε στον τομέα του τουρισμού, και όπως κάθε τόπος που σέβεται τον εαυτό του, διαθέτει «το διάσημο τέκνο».


Γενέθλιος τόπος του 51χρονου «Πρωταγωνιστή» Σταύρου Θεοδωράκη, τον εγκατέλειψε μικρός, για να μετακομίσει οικογενειακώς στην Αθήνα, στα δυτικά προάστια, στην Αγ. Βαρβάρα.


«Εξυπνος ο Σταυράκης, πονηρόφατσα από τότε, φαινόταν ότι θα προκόψει», λένε σήμερα στην παλιά του γειτονιά, «για τον δικό τους σταρ», τον δημοσιογράφο που την Τετάρτη αποφάσισε να δημιουργήσει το δικό του κόμμα και να συμμετάσχει στις ευρωεκλογές.


Μετά τις «εγκύκλιες σπουδές του», όπως θα έλεγε και ο ίδιος στα «κοινωνιολογίζοντα» ρεπορτάζ του, βρίσκεται στο «Εργαστήρι Δημοσιογραφίας» έτοιμος να ανοίξει τα φτερά του για τη δημοσιογραφία.


Νεολαίος ΠΑΣΟΚ


Οσοι τον θυμούνται από τότε τον περιγράφουν ως «σπορτίφ τύπο, με μηχανή, αδύνατο και πάντα φρεσκοξυρισμένο», με κολλητούς τους Ν. Λακόπουλο και Στ. Κούλογλου.


Μέσω αυτών έκανε τότε τις πρώτες ανιχνεύσεις στα Εξάρχεια και την κουλτούρα τους, άσχετα αν αργότερα ως «φτασμένος» έλεγε πως «τον ενοχλεί η ατμόσφαιρα της παρακμής». Από τότε, από τα χρόνια της νιότης ήταν «ΠΑΣΟΚτζής, ψιλοσυνδικαλιστής στη Νεολαία του ΠΑΣΟΚ, του άρεσε να χώνεται παντού, διαβαστερός και ικανός, γενικώς την έψαχνε», θυμούνται σήμερα όσοι τον είχαν συναναστραφεί.


Η σχέση του με το ΠΑΣΟΚ πολύ νωρίς τον είχε φέρει κοντά στα πρώτα ονόματα του τότε κραταιού Κινήματος, και το 1984 έκανε ντεμπούτο στα ερτζιανά από το Τέταρτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.


Ο δρόμος είχε ανοίξει για τον νεαρό Κρητικό, ο οποίος τη διετία 1985-1987 είχε ασχοληθεί με την επιμόρφωση των Ρομά. «Κακές γλώσσες» της εποχής εκείνης κάνουν λόγο για «περίεργα επιμορφωτικά προγράμματα» και ο ευαίσθητος περί τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα Στ. Θεοδωράκης αρχίζει να ανηφορίζει τον δρόμο της καταξίωσης. Από την ΕΡΤ, στην αριστερή «Πρώτη», τη «Μεσημβρινή», τον «Σκάι 100,4» και στα περιοδικά… θρύλους του λάιφσταϊλ ΚΛΙΚ και ΜΕΝ.


Εκσυγχρονιστής, θαυμαστής του Κ. Σημίτη αλλά πιο κοντά στο κοινωνικό προφίλ του Γ.Α. Παπανδρέου, τάχθηκε υπέρ του ελληνικού τύπου εκσυγχρονισμού. Λέγεται ότι μια συνέντευξη που του έδωσε ο Κ. Σημίτης, ήταν η αφορμή να γίνει μέλος του στενού πυρήνα τής τότε πρωθυπουργικής οικογένειας, και έτσι «πήρε και την εκπομπή στη ΝΕΤ που την ονόμασε “Πρωταγωνιστές”» για μια τριετία από το 2000 έως το 2003.


Το φιλόξενο «Μεγάλο Κανάλι» είναι ο επόμενος σταθμός – «είχε μυριστεί την κυβερνητική αλλαγή και ήξερε ότι δύσκολα θα έμενε στη ΝΕΤ με Ν.Δ. στην κυβέρνηση», ισχυρίζονται σήμερα «ανταγωνιστικές γλώσσες των μίντια», και εκεί «ήμασταν η πρώτη εκπομπή με κυρίως νεανικό κοινό και η εκπομπή με τους περισσότερους τηλεθεατές στην ελληνική τηλεόραση, τι άλλο να ζητήσω», είχε πει με… παρρησία.


Ο «Μπέπε Γκρίλο της Ελλάδας», γνωστός και για τα παναθηναϊκά του αισθήματα, στην ανακοίνωση του κόμματός του «Το Ποτάμι», προϊόν τετράμηνης κυοφορίας, αναρωτιέται: «Μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς πολιτικό παρελθόν;».


Η απάντηση, που σκοπίμως δεν τη δίνει, είναι σαφώς «όχι» (εξάλλου πρόφτασε να τον «καρφώσει» ο φίλος του Ν. Μπίστης, δίνοντας στη δημοσιότητα το παρασκήνιο των συναντήσεών τους) και γι’ αυτό, επειδή είναι δύσκολο να το υποστηρίξει, «πετάει» το μπαλάκι στην εξέδρα.


Δηλαδή στους «φοιτητές της Λέρου, στην παρέα στον Βόλο, στους πιτσιρικάδες απ’ τα Χανιά» και άλλους πολλούς, εν ολίγοις σε όλους εμάς, για να αθωώσει ο ίδιος ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα, το οποίο τον άνδρωσε πολιτικά, αφού στο έστω πρόχειρο μανιφέστο του δεν υπάρχει καμία μα καμία αναφορά για το ποιοι φταίνε που οδηγηθήκαμε εδώ, για τα μνημόνια, για το ποιοι φταίνε που το πάρτι συνεχίζεται, για ευθύνες…


Και κυρίως πώς και γιατί οι ευνοημένοι συνεχίζουν να είναι ευνοημένοι και όλοι οι άλλοι θύματα. Ισως την Τρίτη στην επίσημη πρεμιέρα να δώσει απαντήσεις.


Αρκετοί προηγήθηκαν


Αν η ρηξικέλευθη πρόταση είναι ότι την Ελλάδα «θα τη σώσει το χώμα, ο ήλιος και η θάλασσα» (προφανώς δεν εννοεί το Αλάτσι που αφθονεί στη θάλασσα), τότε ας ρίξει μια ματιά στο αρχείο του, θα βρει αρκετούς πιτσιρικάδες να την έχουν εκφράσει με καλύτερους όρους. Οσο δε για εκείνο το «εχθροί μας είναι οι λαϊκιστές, οι εθνικιστές, οι ευρωσκεπτικιστές», δεν πρωτοτυπεί, είναι το γνωστό κλισέ όσων καλύπτονται από τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη για την οικονομία και την κοινωνία.


Ο Σταύρος Θεοδωράκης ως «επαγγελματίας της ζωής – νέος στην πολιτική», όπως αναφέρει στη δήλωσή του, είναι μέλος «μιας ομάδας με μυαλό, και δύναμη τη δύναμη της λογικής και του δίκιου». Βέβαια, οι παρέες είναι αυτές που μεγαλουργούν, εξάλλου οι κακές παρέες, όπως και τα κακά κορίτσια, φταίνε για τα όλα τα δεινά, αλλά πάνε παντού…


Οπως και εκείνα τα «υπάλληλος του ΜΕΓΚΑ» που το απόγευμα της Τετάρτης ακολουθούσαν τα σχόλια για το εγχείρημα.



Ο Χανιώτης, πολιτικός πλέον, απολαμβάνει το προϊόν του, όπως κάποτε τις τηγανητές πατάτες. «Kαι μετά καθόμουν σαν άρχοντας στο τραπέζι της αυλής…», είχε γράψει στο protagon…