Στο κολαστήριο
4 Μαρτίου 2014
Αναδημοσίευση από http://arkoudos.com/blog/?p=3461
Δεν είναι περίεργο; Ασθενείς να κάνουν απεργία πείνας και -κυρίως- στάση φαρμάκων; Ας δούμε τι καταγγέλλουν οι ίδιοι, και, κυρίως, τι επιβεβαιώνουν τα ρεπορτάζ (ακόμα και από την φιλοκυβερνητική Καθημερινή):
Στο “νοσοκομείο” αυτό, υπάρχουν 60 κλίνες, 60 κρεβάτια. Εκεί όμως φιλοξενούνται πάνω από 220 ασθενείς. Που κοιμούνται οι υπόλοιποι; Είτε μαζί με τους άλλους στο ίδιο κρεβάτι, είτε σε στρώματα στο πάτωμα. Κάποιοι από τους ασθενείς, έχουν μολυσματικές ασθένειες – αλλά επειδή δεν υπάρχει προσωπικό να τους εξυπηρετήσει (δεν υπάρχει κανείς να πλύνει τον ακρωτηριασμένο δηλαδή, ή να τον πάει τουαλέτα), αυτοεξυπηρετούνται. Αυτό σημαίνει ότι όσοι είναι καλύτερα, στέκονται στα ποδια τους, έχουν δυνάμεις, εξυπηρετούν τους υπόλοιπους. Δηλαδή, ασθενείς με μολυσματικές ασθένειες βοηθούν τους ανήμπορούς – ή υγιέστεροι βοηθούν τους μολυσματικούς ανήμπορους.
Αυτές οι συνθήκες, μαζί με άλλες, ακόμα χειρότερες (για παράδειγμα το φαγητό των φυλακισμένων εν γένει είναι δύο ευρώ την ημέρα για τρία γεύματα, δεν υπάρχουν γιατροί, δεν γίνονται εξετάσεις, δεν γίνονται καν αιμοληψίες) οδήγησε στην αύξηση κρουσμάτων όπως η φυματίωση και ο τύφος.
Ήτοι, πας στο “νοσοκομείο” με ένα καρδιακό, και είσαι σχεδόν σίγουρο θύμα για να κολλήσεις κι άλλα, πολύ χειρότερα πράγματα.
Απίστευτο; Έ λοιπόν, δεν είναι τόσο.
Πριν από μερικούς μήνες, στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, ο προϊστάμενος της εισαγγελίας εφετών Θεσσαλονίκης, κοινοποίησε μία επιστολή που έστειλε στους ανωτέρους του. Ήταν η δεύτερη επιστολή, είχε προηγηθεί άλλη μία – και δεν είχε αλλάξει τίποτα απολύτως από τότε.
Τι έλεγε σ’ αυτήν την επιστολή;
Η επιστολή ξεκινούσε με το “ντρέπομαι για τις συνθήκες στις φυλακές” – οπότε καταλαβαίνετε πως πάει η συνέχεια (θυμίζω, είναι προϊστάμενος εισαγγελίας εφετών): Υπάρχουν φυλακές με υπεράριθμους κρατουμένους, που δεν έχουν προσωπικό, και που οι κρατούμενοι (όχι απαραίτητα καταδικασμένοι, θυμίζω, γιατί υπάρχουν και οι προφυλακίσεις πριν τις δίκες, μπορεί να αθωωθούν) δεν προαυλίζονται (ήτοι: δεν βγαίνουν στην αυλή, δεν παίρνουν καθαρό αέρα, δεν βλέπουν ήλιο) για περισσότερους από πέντε ή έξι μήνες.
Δεν βγαίνουν έξω για περισσότερους από πέντε, έξι μήνες.
Προσέξτε τι γράφει ο προϊστάμενος της εισαγγελίας εφετών -για δεύτερη φορά,θυμίζω, υπήρξε και πρώτη, που δεν εισακούστηκε:
«οι κρατούμενοι συνωστίζονται, 15 και 20 άτομα, σε θαλάμους 9 κλινών, χωρίς καμία διάκριση σε ανήλικους και ενήλικους, υπόδικους και κατάδικους, τοξικομανείς, δράστες οικονομικών εγκλημάτων και αδικημάτων με ιδιαίτερη ποινική απαξία»
και
«τονίζοντας ότι η συγκεκριμένη κατάσταση, εκτός των άλλων, εγκυμονεί και σοβαρούς κινδύνους για την υγεία»
Άρα, αυτό που γίνεται στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού δεν μοιάζει πια και τόσο απίστευτο. Δυστυχώς όμως, δεν τελειώνει εδώ.
Η αποχή συσσιτίου (που είναι στην ουσία απεργία πείνας, γιατί οι άνθρωποι εκεί είναι πολύ φτωχοί για να φάνε από αλλού) και η αποχή από τα φάρμακα, ξεκίνησε στις 15/2.
Ζήτησαν από την εισαγγελέα να παρέμβει για τις (απάνθρωπες, συμφωνούμε ελπίζω όλοι) συνθήκες – μα (κατά δήλωσή τους) η εισαγγελέας αρνήθηκε να πάει, καθώς έχει οικογένεια και φοβάται για την υγεία της.
Στις 20/2, και αφού έχουν περάσει πέντε ημέρες, οι κρατούμενοι – ασθενείς αποφασίζουν να δημοσιοποιήσουν μόνοι τους τις συνθήκες αυτές, και ανοίγουν έναν λογαριασμό στο twitter με το εύστοχο όνομα @kolastirio, στο οποίο δημοσιεύουν κείμενα και κυρίως φωτογραφίες από την καθημερινότητά τους.
Διάφοροι δημοσιογράφοι ενεργοποιούνται, και η είδηση μπαίνει σε αρκετά, και έγκυρα δημοσιογραφικά sites. Κανάλια αναπαραγάγουν το υλικό, και υπάρχει δημοσιότητα.
Τι αλλάζει; Τίποτα.
Στις 23/2 μία είδηση αναφέρει ότι πάρθηκαν δύο αποφάσεις για τις φυλακές: Ένα, οι κρατούμενοι που έχουν λιγότερα από 10 χρόνια φυλακής και είναι σοβαρά ασθενείς αν έχουν εκτίσει ένα μέρος της ποινής τους, και δεν ανήκουν σε συγκεκριμένες κατηγορίες, απελευθερώνονται, (πιάνει λιγότερους από 30 κρατούμενους στους 230) και δύο, νοσηλευτές θα πάνε στο κολαστήριο.
Έχουμε 4/3.
Θα περίμενε κανείς ότι θα έχουν πάει οι νοσηλευτές. Θα έχουν γίνει οι εξετάσεις. Θα ξέρουμε τι έχει ο κάθε ασθενής. Θα έχουμε τα φάρμακα για να αντιμετωπισθούν οι παθήσεις τους, και αυτές που είχαν πριν, και αυτές που απέκτησαν πηγαίνοντας στο “νοσοκομείο”. Κάποιος θα πλένει τους παραπληγικούς, τους ασθενείς με εγκεφαλικά, τους ανήμπορους.
Όχι, δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως.
Τίποτα.
Κανείς δεν έχει πάει, κανείς δεν έχει διευκολύνει την κατάσταση, κανείς δεν έχει βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους. Συνεχίζουν να αυτοεξυπηρετούνται, και να κοιμούνται στο πάτωμα γιατί δεν χωράνε στα κρεβάτια τους, να κολλάνε ο ένας από τον άλλο τύφο και φυματίωση (και ένας θεός ξέρει τι άλλο), να μένουν κλεισμένοι σε αυτόν τον χώρο, και να κάνουν απεργία πείνας, ελπίζοντας να ακουστούν.
Στο μεταξύ, ένας κρατούμενος-ασθενής αποπειράθηκε να απαγχονιστεί ήδη, και τον γλύτωσαν τελευταία στιγμή.
Μία παρατήρηση σε περίπτωση που δεν είναι κατανοητές οι συνθήκες.
Οι άνθρωποι είναι κρατούμενοι. Δεν είναι ασθενείς νοσοκομείου, που μπορούν να επιλέξουν ένα άλλο, ή να φύγουν, να πάνε να πεθάνουν σπίτι τους, ή να παρακαλέσουν έναν συγγενή τους να τους προσέξει: οι άνθρωποι αυτοί, είναι κρατούμενοί μας. Τους είπαμε “κάνατε ένα λάθος, και να για πληρώσετε, θα πάτε φυλακή”. Στερώντας την ελευθερία τους, πήραμε όμως και την ευθύνη τους: αφού δεν μπορούν πια να κάνουν επιλογές για το πως θα ζήσουν, έχουμε υποχρέωση (δική μου εκτίμηση, διαφωνήστε ελεύθερα) να τους παρέχουμε ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
Όχι πισίνες και λούσα: την δυνατότητα να έχουν ένα γιατρό όταν αρρωσταίνουν, να μην κοιμούνται στο πάτωμα, να βλέπουν λίγο ουρανό και λίγο ήλιο – και όχι μία φορά κάθε έξι μήνες.
Και κυρίως, λέω εγώ τώρα, όταν οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται την προσοχή μας, να μην πρέπει να σταματάνε το φαγητό και τα φάρμακα για να το πετύχουν.
Και αν τελικά το καταφέρουν, να μην αγνοούνται από το κράτος για ακόμα περισσότερο χρόνο, αλλά τάχιστα, τα όσα λογικά ζητάνε, να μπορούμε να τους τα παρέχουμε.
Και αν γίνεται αυτό, να σηκώνουμε ΕΜΕΙΣ την φωνή μας, και να λέμε “Μισό λεπτό: γίνονται όντως τέτοια πράγματα; ΓΙΑΤΙ;”
Υ.Γ.: Η εισαγγελέας πήγε στις φυλακές τελικά. Για να ασκήσει δίωξη στον άνθρωπο που έβγαλε τις φωτογραφίες και τα βίντεο, έναν ασθενή με λευχαιμία.
Όλα τα link για την ενημέρωσή σας:
· ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ ΤΗΣ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑΣ ΕΦΕΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ «Ντρέπομαι
για τις φυλακές» Παναγής Γιαννάκης: «Οι συνθήκες κράτησης δεν εξασφαλίζουν
τα ελάχιστα όρια αξιοπρεπούς διαβίωσης»
· Παρέμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για βελτίωση των συνθηκών
στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ
AP / ABC News.
“Κρατούμενοι σε ελληνικό νοσοκομείο φυλακών προχώρησαν σε απεργία πείνας”.
FRANCE24 Σοκ από τις φωτογραφίες & τις μαρτυρίες από
το ελληνικό «κολαστήριο - νοσοκομείο των φυλακών»
ΈΡΕΥΝΑ ASSOCIATED PRESS. Το απάνθρωπο και εξευτελιστικό
ελληνικό σωφρονιστικό σύστημα καταρρέει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.