Χαμένη σε όλα τα ταμπλό βγαίνει η Ελλάδα της συγκυβέρνησης των τριών κομμάτων (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ.ΑΡ.) από αυτό, το 19ο κατά σειρά, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής στις Βρυξέλλες μετά το ξέσπασμα της πολλαπλής κρίσης (χρέος, τράπεζες, ελλείμματα κ.λπ.) της Ευρώπης, με πρώτη την Ελλάδα, τον Δεκέμβριο του 2009.
Οι κοινοτικοί ηγέτες αποφάσισαν χθες, με την προτροπή του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ, την υιοθέτηση, παράλληλα με το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Εξυγίανσης που θέλει η Γερμανία, και ένα Σύμφωνο για την Ανάπτυξη που ο κ. Ολάντ θα επιχειρήσει να «πουλήσει» στους συμπατριώτες του ως μεγάλη επιτυχία του. Ήταν εύκολο για την καγκελάριο Μέρκελ να πει το «ναι» στο Σύμφωνο Ανάπτυξης, αφού αυτό δεν περιέχει νέους πόρους από τις χώρες της Ευρωζώνης και επιτρέπει στον Φρ. Ολάντ να αποδεχθεί το πολύ ουσιαστικότερο Σύμφωνο Δημοσιονομικής Εξυγίανσης, δηλαδή την επιβολή σκληρής και διαρκούς λιτότητας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, που θέλει το Βερολίνο.
Στη πραγματικότητα πρόκειται για το λεγόμενο «πακέτο» για την ανάπτυξη και την έξοδο της Ευρώπης από την ύφεση. Σ' αυτό γίνεται αναφορά για συνολικές χρηματοδοτήσεις ύψους 120-130 δισ. ευρώ (1% του κοινοτικού ΑΕΠ), οι οποίες θα κατευθυνθούν σε μεγάλα έργα υποδομής στις μεταφορές, την ενέργεια, τα δίκτυα, καθώς και σε προγράμματα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ) και της απασχόλησης των νέων.
Αυτό το Σύμφωνο για την Ανάπτυξη είναι, στη σύλληψή του, απλώς ένα σκηνικό κινηματογραφικής υπερπαραγωγής, αφού πίσω από τις προσόψεις των κτηρίων δεν υπάρχουν παρά τα υλικά του στούντιο που τις φιλοξενεί, δεν υπάρχει δηλαδή κανένα απολύτως «βάθος».
Η έλλειψη «βάθους» οφείλεται στο ότι από τα 120-130 δισ. ευρώ τα 55 με 60 δισ. θα προέρχονται από τον υφιστάμενο κοινοτικό προϋπολογισμό, αφού πρόκειται για πόρους των διαρθρωτικών ταμείων της Ένωσης για την περίοδο 2007-2013, που οι ενδιαφερόμενες και δικαιούμενες χώρες - μέλη δεν έχουν καταφέρει ν' απορροφήσουν μέχρι σήμερα. Η Ελλάδα δικαιούται χρηματοδοτήσεις από τα ταμεία αυτά ύψους 10-12 περίπου δισ. ευρώ, τα οποία η ανικανότητα των κυβερνήσεων της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, της κυβέρνησης Παπαδήμου και, στη συνέχεια, της νέας τρικομματικής κυβέρνησης, και με πρωταθλητή - αρμόδιο υπουργό τον γίγαντα κ. Χρυσοχοΐδη, δεν κατάφεραν να εισπράξουν υποβάλλοντας κάποια αξιόλογα προγράμματα για έγκριση από την Κομισιόν και χρηματοδότησή τους από τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Τώρα, με αυτό το νέο Σύμφωνο για την Ανάπτυξη, όλοι αυτοί οι πόροι χάνονται για τη χώρα μας, αφού συγκεντρώνονται σε ένα ταμείο - κουμπαρά για να χρηματοδοτήσουν τα νέα έργα υποδομών, ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τα προγράμματα απασχόλησης των νέων. Έτσι η Ελλάδα, από τα 12 και πλέον δισ. που είχε στη διάθεσή της και δεν χρησιμοποίησε, υπολογίζεται ότι θα πάρει 2-3 δισ. ευρώ χάνοντας τα υπόλοιπα 9 με 10 δισ.
Το Σύμφωνο για την Ανάπτυξη περιλαμβάνει επίσης την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) με δέκα (10) δισ. ευρώ, τα οποία αυτή θα «μοχλεύσει» στις αγορές για να φθάσουν στο ποσό των 60 δισ. ευρώ, και οι πόροι αυτοί θα χρησιμοποιηθούν για τα προγράμματα στήριξης των ΜμΕ και της απασχόλησης των νέων. Τέλος, προβλέπονται άλλα 5-10 δισ. ευρώ για την έκδοση «ομολόγων έργου», δηλαδή ομολόγων που θα έχουν την εγγύηση του κοινοτικού προϋπολογισμού για να χρηματοδοτήσουν συγκεκριμένα, μεγάλα διευρωπαικά έργα.
Τα δίνουμε όλα για μια δήλωση
Σ' αυτή την παταγώδη αποτυχία της Ελλάδας, που χάνει λόγω ανικανότητας των κυβερνήσεών της τόσα δισεκατομμύρια από τα διαρθρωτικά ταμεία, έρχεται να προστεθεί η επιστολή του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά στους ομολόγους του για την πλήρη συμμόρφωση της Ελλάδας στους όρους του Μνημονίου μαζί με την παράκλησή του για παράταση - επιμήκυνση κατά ένα η δυο χρόνια του χρόνου εφαρμογής των νέων μέτρων λιτότητας, ύψους 11,5 δισ. ευρώ.
Τι μπορεί να αναμένει κανείς; Απλώς μια «καταδεκτική» διαβεβαίωση - δήλωση που θα εκδώσουν σήμερα οι ηγέτες της Ευρωζώνης ότι δεν πρόκειται να αφήσουν την Ελλάδα στο πεζοδρόμιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσής τους και τίποτε περισσότερο, αφού η επιμήκυνση δεν πρόκειται να αποφασιστεί -αν αποφασιστεί- σ' αυτό το συμβούλιο κορυφής. Αλλά μετά την έκθεση της τρόικας και τις συστάσεις που θα περιέχει προς την Ελλάδα.
Ο εξευτελισμός της Ελλάδας είναι απόλυτος, αν διαβάσει κανείς προσεκτικά τα κείμενα εργασίας αυτού του συμβουλίου κορυφής. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά οι 27 κοινοτικοί ηγέτες θα συζητήσουν και το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) της Ένωσης για την περίοδο 2014-2020, ύψους περίπου ενός (1) τρισ. ευρώ.
Με άλλα λόγια, για το ύψος των ετήσιων κοινοτικών προϋπολογισμών και την κατανομή των πόρων σε χρηματοδοτήσεις δράσεων, προγραμμάτων, στόχων και χωρών.
Από τις μέχρι σήμερα εργασίες των αρμόδιων κοινοτικών οργάνων για τη σύνταξη αυτού του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου, διαπιστώνει κανείς ότι η Ελλάδα, και φυσικά οι κυβερνήσεις της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, του κ. Παπαδήμου, αλλά και η σημερινή τρικομματική, δεν κατάφεραν όχι απλώς να διατηρήσουν τα κεκτημένα των παλαιότερων ΠΔΠ, αλλά ούτε καν να κινηθούν, έστω πτωτικά, κοντά σε όσα λάμβανε η Ελλάδα τις προηγούμενες επταετίες, αλλά να δεχθούν να χάσουν τα μισά από αυτά.
Έτσι, ενώ στο προηγούμενο ΠΔΠ η Ελλάδα είχε συμφωνηθεί να πάρει από τα ταμεία της Ένωσης, σε επτά χρόνια (2007-2013), άνω των 20 δισ. ευρώ, στο σχέδιο που συζήτησαν χθες οι κοινοτικοί ηγέτες το ποσό που αναλογεί στη χώρα μας δεν ξεπερνά τα... 11 δισ. ευρώ, μια απώλεια, εν μέσω κρίσης, της τάξης του 50% ή των 10 δισ. ευρώ.
Η κυβέρνηση, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον διαπραγματευτικό γίγαντα κ. Ζαννιά, συνυπεύθυνο συνεργάτη και εμπνευστή τού τότε ΥΠΟΙΚ Γ. Παπακωνσταντίνου για τη «διαπραγμάτευση» και σύνταξη με την τρόικα των δύο καταστροφικών Μνημονίων και τις διαπραγματεύσεις για το ΠΔΠ, αποφάσισε να τον ανταμείψει κάνοντάς τον πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος. Και εις ανώτερα.
Οι κοινοτικοί ηγέτες αποφάσισαν χθες, με την προτροπή του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ, την υιοθέτηση, παράλληλα με το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Εξυγίανσης που θέλει η Γερμανία, και ένα Σύμφωνο για την Ανάπτυξη που ο κ. Ολάντ θα επιχειρήσει να «πουλήσει» στους συμπατριώτες του ως μεγάλη επιτυχία του. Ήταν εύκολο για την καγκελάριο Μέρκελ να πει το «ναι» στο Σύμφωνο Ανάπτυξης, αφού αυτό δεν περιέχει νέους πόρους από τις χώρες της Ευρωζώνης και επιτρέπει στον Φρ. Ολάντ να αποδεχθεί το πολύ ουσιαστικότερο Σύμφωνο Δημοσιονομικής Εξυγίανσης, δηλαδή την επιβολή σκληρής και διαρκούς λιτότητας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, που θέλει το Βερολίνο.
Στη πραγματικότητα πρόκειται για το λεγόμενο «πακέτο» για την ανάπτυξη και την έξοδο της Ευρώπης από την ύφεση. Σ' αυτό γίνεται αναφορά για συνολικές χρηματοδοτήσεις ύψους 120-130 δισ. ευρώ (1% του κοινοτικού ΑΕΠ), οι οποίες θα κατευθυνθούν σε μεγάλα έργα υποδομής στις μεταφορές, την ενέργεια, τα δίκτυα, καθώς και σε προγράμματα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ) και της απασχόλησης των νέων.
Αυτό το Σύμφωνο για την Ανάπτυξη είναι, στη σύλληψή του, απλώς ένα σκηνικό κινηματογραφικής υπερπαραγωγής, αφού πίσω από τις προσόψεις των κτηρίων δεν υπάρχουν παρά τα υλικά του στούντιο που τις φιλοξενεί, δεν υπάρχει δηλαδή κανένα απολύτως «βάθος».
Η έλλειψη «βάθους» οφείλεται στο ότι από τα 120-130 δισ. ευρώ τα 55 με 60 δισ. θα προέρχονται από τον υφιστάμενο κοινοτικό προϋπολογισμό, αφού πρόκειται για πόρους των διαρθρωτικών ταμείων της Ένωσης για την περίοδο 2007-2013, που οι ενδιαφερόμενες και δικαιούμενες χώρες - μέλη δεν έχουν καταφέρει ν' απορροφήσουν μέχρι σήμερα. Η Ελλάδα δικαιούται χρηματοδοτήσεις από τα ταμεία αυτά ύψους 10-12 περίπου δισ. ευρώ, τα οποία η ανικανότητα των κυβερνήσεων της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, της κυβέρνησης Παπαδήμου και, στη συνέχεια, της νέας τρικομματικής κυβέρνησης, και με πρωταθλητή - αρμόδιο υπουργό τον γίγαντα κ. Χρυσοχοΐδη, δεν κατάφεραν να εισπράξουν υποβάλλοντας κάποια αξιόλογα προγράμματα για έγκριση από την Κομισιόν και χρηματοδότησή τους από τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Τώρα, με αυτό το νέο Σύμφωνο για την Ανάπτυξη, όλοι αυτοί οι πόροι χάνονται για τη χώρα μας, αφού συγκεντρώνονται σε ένα ταμείο - κουμπαρά για να χρηματοδοτήσουν τα νέα έργα υποδομών, ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τα προγράμματα απασχόλησης των νέων. Έτσι η Ελλάδα, από τα 12 και πλέον δισ. που είχε στη διάθεσή της και δεν χρησιμοποίησε, υπολογίζεται ότι θα πάρει 2-3 δισ. ευρώ χάνοντας τα υπόλοιπα 9 με 10 δισ.
Το Σύμφωνο για την Ανάπτυξη περιλαμβάνει επίσης την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) με δέκα (10) δισ. ευρώ, τα οποία αυτή θα «μοχλεύσει» στις αγορές για να φθάσουν στο ποσό των 60 δισ. ευρώ, και οι πόροι αυτοί θα χρησιμοποιηθούν για τα προγράμματα στήριξης των ΜμΕ και της απασχόλησης των νέων. Τέλος, προβλέπονται άλλα 5-10 δισ. ευρώ για την έκδοση «ομολόγων έργου», δηλαδή ομολόγων που θα έχουν την εγγύηση του κοινοτικού προϋπολογισμού για να χρηματοδοτήσουν συγκεκριμένα, μεγάλα διευρωπαικά έργα.
Τα δίνουμε όλα για μια δήλωση
Σ' αυτή την παταγώδη αποτυχία της Ελλάδας, που χάνει λόγω ανικανότητας των κυβερνήσεών της τόσα δισεκατομμύρια από τα διαρθρωτικά ταμεία, έρχεται να προστεθεί η επιστολή του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά στους ομολόγους του για την πλήρη συμμόρφωση της Ελλάδας στους όρους του Μνημονίου μαζί με την παράκλησή του για παράταση - επιμήκυνση κατά ένα η δυο χρόνια του χρόνου εφαρμογής των νέων μέτρων λιτότητας, ύψους 11,5 δισ. ευρώ.
Τι μπορεί να αναμένει κανείς; Απλώς μια «καταδεκτική» διαβεβαίωση - δήλωση που θα εκδώσουν σήμερα οι ηγέτες της Ευρωζώνης ότι δεν πρόκειται να αφήσουν την Ελλάδα στο πεζοδρόμιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσής τους και τίποτε περισσότερο, αφού η επιμήκυνση δεν πρόκειται να αποφασιστεί -αν αποφασιστεί- σ' αυτό το συμβούλιο κορυφής. Αλλά μετά την έκθεση της τρόικας και τις συστάσεις που θα περιέχει προς την Ελλάδα.
Ο εξευτελισμός της Ελλάδας είναι απόλυτος, αν διαβάσει κανείς προσεκτικά τα κείμενα εργασίας αυτού του συμβουλίου κορυφής. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά οι 27 κοινοτικοί ηγέτες θα συζητήσουν και το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) της Ένωσης για την περίοδο 2014-2020, ύψους περίπου ενός (1) τρισ. ευρώ.
Με άλλα λόγια, για το ύψος των ετήσιων κοινοτικών προϋπολογισμών και την κατανομή των πόρων σε χρηματοδοτήσεις δράσεων, προγραμμάτων, στόχων και χωρών.
Από τις μέχρι σήμερα εργασίες των αρμόδιων κοινοτικών οργάνων για τη σύνταξη αυτού του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου, διαπιστώνει κανείς ότι η Ελλάδα, και φυσικά οι κυβερνήσεις της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, του κ. Παπαδήμου, αλλά και η σημερινή τρικομματική, δεν κατάφεραν όχι απλώς να διατηρήσουν τα κεκτημένα των παλαιότερων ΠΔΠ, αλλά ούτε καν να κινηθούν, έστω πτωτικά, κοντά σε όσα λάμβανε η Ελλάδα τις προηγούμενες επταετίες, αλλά να δεχθούν να χάσουν τα μισά από αυτά.
Έτσι, ενώ στο προηγούμενο ΠΔΠ η Ελλάδα είχε συμφωνηθεί να πάρει από τα ταμεία της Ένωσης, σε επτά χρόνια (2007-2013), άνω των 20 δισ. ευρώ, στο σχέδιο που συζήτησαν χθες οι κοινοτικοί ηγέτες το ποσό που αναλογεί στη χώρα μας δεν ξεπερνά τα... 11 δισ. ευρώ, μια απώλεια, εν μέσω κρίσης, της τάξης του 50% ή των 10 δισ. ευρώ.
Η κυβέρνηση, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον διαπραγματευτικό γίγαντα κ. Ζαννιά, συνυπεύθυνο συνεργάτη και εμπνευστή τού τότε ΥΠΟΙΚ Γ. Παπακωνσταντίνου για τη «διαπραγμάτευση» και σύνταξη με την τρόικα των δύο καταστροφικών Μνημονίων και τις διαπραγματεύσεις για το ΠΔΠ, αποφάσισε να τον ανταμείψει κάνοντάς τον πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος. Και εις ανώτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.