Selective zero-tolerance: is Greece really a democracy anymore?
The abuse suffered by four young anarchists, arrested for a bank robbery, at the hands of the police proves it’s time to call Greece’s coalition government what it is – a far-right authoritarian group.
Επιλεκτική μηδενική ανοχή: Είναι η Ελλάδα πραγματικά μια δημοκρατία πλέον;
Η κακοποίηση που υπέστησαν τέσσερις νέοι αναρχικοί, που συνελήφθησαν για μια ληστεία τράπεζας, στα χέρια της αστυνομίας αποδεικνύει ότι είναι ώρα να αποκαλέσουμε την κυβέρνηση συνασπισμού στην Ελλάδα όπως πραγματικά είναι - μια ακροδεξιά αυταρχικη ομάδα.
Νωρίτερα φέτος, ο Έλληνας υπουργός Προστασίας του Πολίτη δήλωσε ότι θα αναλάβει πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση του νόμου και της τάξης στην πρωτεύουσα της χτυπημένης από την κρίση, χώρας. Ο Νίκος Δένδιας ηγείται μιας προσπάθειας από την κυβέρνηση συνασπισμού που διαμορφώθηκε με τις εκλογές του περασμένου Ιουνίου, να δείξει ότι, ενώ τα δημόσια ταμεία είναι άδεια και οι άνθρωποι βλέπουν την ποιότητα της ζωής τους να κομματιάζεται, το κράτος είναι παρών και μπορεί να τους παρέχει ακόμη, τουλάχιστον, την αίσθηση της ασφάλειας.
Ο "Ξένιος Ζευς" ήταν μία από αυτές τις πρωτοβουλίες, η καταστολή των «παράνομων μεταναστών», η αποτυχία του (από 73.100 άνθρωπους που συνελήφθησαν, μόνο 4.352 έχουν επιβαρυνθεί με κάτι) είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για την κυβέρνηση. Ο κυβερνητικός συνασπισμός επίσης τώρα ασχολείται με τις κατηγορίες ότι ανέχεται μια όλο και πιο αυταρχική Αστυνομία που βασανίζει τους ανθρώπους, διαβουλεύεται με την νεοναζιστική Χρυσή Αυγή, ενώ παράλληλα το φορολόγικό σκάνδαλο της λίστας Lagarde κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς δύο πολύ δύσκολες κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες αναμένουν.
Η πρώτη είναι για τον νέο φορολογικό κώδικα που θα βρεί πολλούς Έλληνες να αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς των φορολογικών τους το 2013 και η δεύτερη μια έρευνα σχετικά με τα ονόματα που περιλαμβάνονται στη λίστα Lagarde (τον κατάλογο των περίπου 2.000 ύποπτων ελλήνων φοροφυγάδων, με αδήλωτους ελβετικούς λογαριασμούς της HSBC, που περάσε στην ελληνική κυβέρνηση από την Christine Lagarde το 2010), με τουλάχιστον δύο ανώτερα στελέχη της κυβέρνησης να εμπλέκονται σε μια προσπάθεια να θάψουν τα αρχεία πριν από τη δημοσίευσή τους, το προηγούμενο τριμηνο.
Δεδομένου ότι η καταστολή της μετανάστευσης δεν λειτούργησε όπως το υπουργείο περίμενε, η επόμενη κίνησή τους ήταν να επιτεθούν σε καταλήψεις και χώρους που σχετίζονται με το αναρχικό κίνημα. Αυτό δεν θα έπρεπε να μας εκπλήξει, δεδομένου ότι είναι ακριβώς αυτοί οι πολιτικοί χώροι που έχουν κινηθεί για να οργανωθουν σε πολλές γειτονιές και να σταθούν εναντίον των νεοοναζιστικών συμμοριών τώρα στους δρόμους της Αθήνας, συχνά με πολύ υψηλό κόστος. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο η ατζέντα αυτή επιδιώκεται έχει αποκαλύψει κάτι περισσότερο: αυτή η κυβέρνηση βλέπει τώρα τους αναρχικούς, καθώς και τον ΣΥΡΙΖΑ, ως τον αντίπαλό της στην πολιτική σκηνή.
Με το σπάσιμο των καταλήψεων, όπως αυτή της Βίλα Αμαλίας πριν από ένα μήνα, η κυβέρνηση έκανε χάρη στους κακοποιούς της Χρυσής Αυγής, που επιτίθενται σε ανθρώπους ανοιχτά, χωρίς συνέπειες - ήταν οι καταλήψεις, όπως αυτή, που παραδοσιακά στάθηκαν εμπόδιο για τις συνεχώς αυξανόμενες δραστηριότητες των νεο-Ναζί και η οποίες, όπως πολλοί ντόπιοι έχουν δηλώσει, βοήθησε να κρατηθει η περιοχή γύρω της, ασφαλής.Το κόλπο είναι να βαφτίστούν οι αναρχικοί ως εργαλεία του ΣΥΡΙΖΑ, ως τρομοκράτες που έχουν υποστήριξη από το κόμμα της αντιπολίτευσης. Έχουν κατάγραφεί να τα λένε αυτά, πολλές φορές.
Αλλά είναι η σύλληψη των τεσσάρων νεαρών αναρχικών (ηλικίας μεταξύ 20 και 25) αυτό το Σαββατοκύριακο μετά από μια αποτυχημένη ληστεία τράπεζας, που φέρνει πίσω τον πολιτικό χαρακτήρα της ατζέντας Δένδια και των φασιστικών τάσεων της αστυνομίας.
Δύο από αυτούς καταζητούνταν ήδη ως ύποπτοι για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση «συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς" , συνελήφθησαν στην Κοζάνη, ενώ προσπαθούσαν να εγκαταλείψουν την τράπεζα, κυνηγημένοι από την αστυνομία. Μάρτυρες του περιστατικού ισχυρίστηκαν ότι, όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν θα μπορούσαν να πάνε μακριά, βγήκαν από το αυτοκίνητο και παραδόθηκαν ειρηνικά. Ωστόσο, οι εικόνες που δημοσιεύθηκαν από την αστυνομία, έδειξαν ότι έχουν κακοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, τα πρόσωπά τους ήταν πρησμένα σε σημείο όπου η μητέρα του ενός δεν αναγνώρισε τον γιο της όταν την άφησαν να τον δει.
Η δική του μαρτυρία δεν αφήνει καμία αμφιβολία ως προς το τι προέκυψε. Ισχυρίζεται ότι τους φόρεσαν κουκούλες, τους έδεσαν και τους χτυπούσαν για ώρες μετά την σύλληψή τους. Το γεγονός ότι η αστυνομία προσπάθησε απροκάλυπτα να κάνει photoshop στις μελανιές "για να γίνουν αναγνωρίσιμοι” , όπως δήλωσε ο ίδιος ο Δένδιας, επισημαίνει την έκταση της κακοποίησης. Η χρήση των βασανιστηρίων απαγορεύεται ευθέως από το ελληνικό Σύνταγμα και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, θυμίζοντας ταυτόχρονα στους Έλληνες την Χούντα των Συνταγματαρχών και τα συστηματικά βασανιστήρια στους αντιφρονούντες τους.
Ένα βίντεο που δείχνει τους τέσσερις να μεταφέρονται δεν αφήνει καμία αμφιβολία ως προς την πολιτική ευθυγράμμιση τους. Μπροστά στις κάμερες, φώναζαν περιφρόνητικα σε μια χώρα που έχει ωθήσει τη νεολαία της στα άκρα με την απάθεια που τώρα διατρέχει βαθιά τη ζωή μας, κάνοντας μας να φοβόμαστε μη χάσουμε, τα λίγα πράγματα που μας έχουν απομείνει. "Χάσαμε μόνο μια μάχη, όχι τον πόλεμο" και "Ζήτω η αναρχία", φώναζαν, όχι στις κάμερες, αλλά στα πρόσωπα εκείνων που στέκονται αδρανείς. Ο Δένδιας δεν μπήκε καν στον κόπο να ξεκινήσει μια έρευνα σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες βασανίστηκαν παρότι δήλωσε ότι "δεν υπάρχει καμία επιθυμία να καλύψει κανέναν και τίποτα».
Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης και σύμβουλος του πρωθυπουργού, Φαήλος Κρανιδιώτης, σε μια συζήτηση που είχαμε στο Twitter, τάχθηκε με την αστυνομία και μίλησε για τους τραυματισμούς που προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια της σύλληψης, παρά την απουσία αποδεικτικών στοιχείων ότι υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς του. Πώς θα μπορούσε κάποιος να αφοπλίσει "τρομοκράτες οπλισμένους σαν αστακούς" με τις γροθιές του; Αυτός είναι ο ισχυρισμός του, όπως και του Δένδια. Δηλώνει ότι "το μονοπώλιο της βίας ανήκει στο κράτος" και ξοδεύει περισσότερο χρόνο να είναι σαρκαστικός απέναντι στους δημοσιογράφους που τον προκαλούσαν για τις δηλώσεις του από ό, τι στην πραγματικότητα παρέχοντας μια πραγματική βάση για αυτές. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί να καταδικάσει μια ολόκληρη ιδεολογία και μαζί με αυτή, όλη την δίκαιη οργή.
Αλλά αυτό είναι το είδος της πολιτικής γραμμής, που η κυβέρνηση βαδίζει σήμερα. Αδύνατη σε επιχειρήματα, δυνατή στην προπαγάνδα, γεμάτη δηλητήριο και εκδίκηση εναντίον όλων όσων αντιτίθενται στα ολοκληρωτικά σχέδιά τους με οποιοδήποτε τρόπο. Ότι τα τέσσερα παιδιά συνελήφθησαν για ένοπλη ληστεία δεν δικαιολογεί τα βασανιστήρια, γιατί αυτό μας φέρνει μόνο ένα βήμα μακριά από την νομιμοποίηση των βασανιστηρίων των δεκαπέντε αντιφασιστών τον περασμένο Οκτώβριο. Όλα αυτά φοράνε μόνο ένα χρώμα, και αυτό είναι το χρώμα του μίσους εναντίον εκείνων που δεν θα υποστηρίξουν τα μέλη των ακροδεξιών ομάδων και των ομάδων προβληματισμού τους (όπου βρίσκονταν ο Δένδιας και ο Κρανιδιώτης στην δεκαετία του ενενήντα) για να διαλύσουν την ζωή και τα όνειρά τους.
Ένας από τους τέσσερις συλληφθέντες ήταν φίλος με τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και ήταν παρών στην δολοφονία του από αστυνομικό το 2008, που προκάλεσε δύο εβδομάδες ταραχών στην ελληνική πρωτεύουσα. Αυτό που βλέπουμε ήδη, μια ρεβιζιονιστική γραμμή εν λειτουργία, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που υποδηλώνουν ότι ο Γρηγορόπουλοα θα γινόταν και ο ίδιος τρομοκράτης, είναι ενδεικτική των προθέσεων της παρούσας κυβέρνησης. Είναι καθήκον δικό μας και της Ευρώπης να εκθέσουμε και να σταματήσουμε να συνεργαζόμαστε με αυτούς που δεν διστάζουν να αγνοούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, που αρνούνται να μεταρρυθμίσουν μια καθαρά φασιστική αστυνομία, και οι οποίοι δεν βλέπουν ρατσιστικά κίνητρα όταν μετανάστες δολοφονούνται στον δρόμο, από υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής.
Είναι καιρός να ζητηθεί η παραίτηση του Νίκου Δένδια και κάθε ομοϊδεάτη του, μέλους του υπουργικού συμβουλίου. Αν δεν θέλουμε να δούμε περισσότερα παιδιά να βράζουν από θυμό, να παίρνουν τα όπλα, εναντίον ενός συστήματος που προτίθεται να τους μετατρέψει σε δουλευτές που δουλεύουν για το τίποτα, που τους βασανίζουν όταν αρνούνται να συμμορφωθούν, τότε ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και να αποκαλέσουμε την κυβέρνηση όπως είναι: μια ακροδεξιά ομάδα αυταρχική, ενδεδυμένη με ένα λεπτό πέπλο φιλοευρωπαϊκού φιλελευθερισμού. Η άρνηση να τους αναγνωρίσουμε ως οτιδήποτε άλλο εκτός από ότι πραγματικά είναι, είναι τώρα μια υποχρέωση για κάθε έναν από εμάς.
Μετάφραση: LEFTeria-news
http://www.newstatesman.com/world-affairs/2013/02/selective-zero-tolerance-greece-really-democracy-anymore
Earlier this year, the Greek Minister of Citizen Protection declared he would take up initiatives to restore law and order in the capital of the crisis-stricken country. Nikos Dendias spearheads an attempt by the coalition government produced in last June’s elections to show that while the public coffers are empty and people are seeing their quality of life reduced to shambles, the state is present and it can still provide them with a sense of safety at the very least.
Xenios Zeus was one of those initiatives, a crackdown on “illegal immigrants”, its failure (from 73,100 people arrested, only 4,352 were charged with anything) a big problem for the government. The coalition is also now dealing with accusations of tolerating an increasingly authoritarian police force that is torturing people and colluding with the neo-Nazi Golden Dawn, alongside the Lagarde list scandal taking its toll and two very difficult parliamentary votes looming.
The first is a new tax code that will find many Greeks unable to pay their tax bills in 2013 and the second an investigation into the names included in the Lagarde list (the list of around 2,000 potential Greek tax evaders with undeclared Swiss HSBC accounts passed to the Greek government by Christine Lagarde in 2010), with at least two senior members of the government involved in an attempt to bury the files before they were published three months ago.
Since the crackdown on immigration didn’t work as the ministry had expected, their next move was to attack occupations and spaces associated with the anarchist movement. This should not come as a surprise since it is exactly these political spaces that have moved to organise in many neighborhoods and stand against the neo-Nazi gangs now roaming the streets of Athens, often with very high cost. But the manner in which this agenda is pursued has revealed something more: this government now sees the anarchists, as well as SYRIZA, as its opponent on the political stage.
By cracking down on squats like that of Villa Amalias a month ago, the government is doing a favour for the Golden Dawn thugs who attack people openly with no repercussions – it was squats like that which traditionally stood as an obstacle to the ever expanding activities of the neo-Nazis and which as many locals have stated, helped keep the area around it safe. The spin is to baptise anarchists as the tools of SYRIZA, terrorists who enjoy the support they get from the opposition party. They have gone on the record with this many times.
But it’s the arrest of four young anarchists (aged between 20 and 25) this weekend after a failed bank robbery that brings back the political nature of Dendias’ agenda and of the police’s fascist tendencies. Two of them already wanted as suspects in the “conspiracy of the cells of fire” terrorist group, they were arrested in Kozani after trying to flee the bank while chased by the police. Witnesses of the incident claim that when they realised they couldn't get away, they exited the car and surrendered peacefully. However, the pictures published by the police show them to have been extensively abused, their faces swollen to the point where the mother of one didn’t recognise her son when she was allowed to see him.
His own testimony leaves no doubt as to what transpired. He claims they were fitted with hoods, tied up and beaten for hours after their arrest. That the police tried to crudely photoshop the bruises “to make them recognisable” as Dendias himself stated points to the extent of the abuse. The use of torture is straightforwardly forbidden by the Greek constitution and violates human rights, while reminding the Greeks of the Colonel’s Junta and their systematic torture of dissidents.
A video showing the four being transferred leaves no doubt as to their political alignment. In front of the cameras, they shouted defiance at a country that has pushed its youth to extremes with the apathy that now runs deep in our lives, making us afraid of losing the few things we have left. “We only lost a battle, not the war” and “Long live anarchy”, they shouted, not to the cameras, but to the faces of those who stand by idle. Dendias didn’t even bother to launch an inquiry into the conditions under which they were tortured despite stating that “there is no desire to cover up anyone or anything”.
The government’s spokesman and advisor to the prime minister, Failos Kranidiotis, in an exchange we had on Twitter sided with the police and spoke of injuries that were caused during the arrest, despite the absence of evidence backing his claims. How could anyone disarm a “terrorist armed like a lobster” with his punches? That is his claim and that of Dendias. He said “the monopoly of violence belongs to the state” and spends more time being sarcastic towards journalists who called him out on his statements than actually providing a factual basis for them. The New Democracy government is trying to condemn an entire ideology and along with it, all righteous outrage.
But this is the sort of policy line the government currently walks. Thin on arguments, strong on propaganda, full of venom and revenge against all those who oppose their totalitarian plans in any way. That the four kids were arrested for armed robbery does not justify torture, because that only brings us one step away from legitimising the torturing of the fifteen anti-fascists last October. All this wears only one colour, and it’s the colour of hate against those who will not stand for members of far-right groups and think-tanks (as Dendias and Kranidiotis were in the Nineties) to crack down on their lives and their dreams.
One of the four arrestees was a friend and present in the murder of Alexis Grigoropoulos by a police officer in 2008, which sparked two weeks of unrest in the Greek capital. That we already see a revisionist line in operation in the mainstream media that suggests Grigoropoulos would become a terrorist himself is indicative of the intentions of this government. It is our duty and Europe’s to expose and stop co-operating with those who won’t hesitate to ignore human rights, refuse to reform a clearly fascist police force, and who don’t see racist motives when supporters of the Golden Dawn murder immigrants in the street.
Ένας
It is time to ask for the resignation of Nikos Dendias and any like-minded cabinet members. If we don’t want to see more kids boiling with anger, taking up arms against a system intent on turning them into drones working for scraps, torturing them when they refuse to conform, then it is time to speak out and call this government what it is: a far-right authoritarian group, dressed in a thin-veil of pro-European liberalism. Refusing to recognise them as anything but that is now an obligation for each and every one of us.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.